Αυτή τη μοναξιά
δεν την αντέχω πια,
κλείνει η καρδιά μου
λείπεις χαρά μου κι είν’ όλα ψεύτικα.
Αγάπη μου γλυκιά, γύρνα κοντά μου
ποτάμια γίνανε τα δάκρυα μου.
Ποτάμια γίνανε τα δάκρυα μου
και πνίγουνε τη δόλια μου καρδιά.
Τη δόλια μου καρδιά.
Πονάω ο φτωχός
που νιώθω μοναχός
και δεν κοιμάμαι, μόνο θυμάμαι
εσένα συνεχώς.
Αγάπη μου γλυκιά, γύρνα κοντά μου
ποτάμια γίνανε τα δάκρυα μου.
Ποτάμια γίνανε τα δάκρυα μου
και πνίγουνε τη δόλια μου καρδιά.
Τη δόλια μου καρδιά.
|
Aftí ti monaksiá
den tin antécho pia,
klini i kardiá mu
lipis chará mu ki in’ óla pseftika.
Agápi mu glikiá, girna kontá mu
potámia ginane ta dákria mu.
Potámia ginane ta dákria mu
ke pnígune ti dólia mu kardiá.
Ti dólia mu kardiá.
Ponáo o ftochós
pu niótho monachós
ke den kimáme, móno thimáme
eséna sinechós.
Agápi mu glikiá, girna kontá mu
potámia ginane ta dákria mu.
Potámia ginane ta dákria mu
ke pnígune ti dólia mu kardiá.
Ti dólia mu kardiá.
|