Ποτέ, ποτέ,
κακό δεν έκανα, ποτέ
κι ας θέλανε οι άλλοι το κακό μου.
Τι κι αν πέρναγα του πόνου το όριο μου
το κρατούσα μόνο για τον εαυτό μου.
Το χαμόγελο δε μου `λειψε απ’ τα χείλη
κι ας μου κλέβανε το λάδι απ’ το καντήλι.
Ποτέ, ποτέ,
κακό δεν έκανα, ποτέ.
Πώς να πας κόντρα στο πεπρωμένο,
ότι γίνεται είναι γραμμένο.
Και στο ψέμα εγώ δε χωράω
μοναξιά μου πολύ σ’ αγαπάω.
Ποτέ, ποτέ,
κακό δεν έκανα, ποτέ.
Ποτέ, ποτέ,
κακό δεν έκανα, ποτέ
κι ας θέλανε οι άλλοι το κακό μου.
Ένα ήτανε και είναι τ’ όνειρο μου
να `χω πάντα καθαρό το μέτωπο μου.
Να ζητάω και συγγνώμη απ’ τον εχθρό μου
η αγάπη είναι τ’ όπλο το δικό μου.
|
Poté, poté,
kakó den ékana, poté
ki as thélane i álli to kakó mu.
Ti ki an pérnaga tu pónu to ório mu
to kratusa móno gia ton eaftó mu.
To chamógelo de mu `lipse ap’ ta chili
ki as mu klévane to ládi ap’ to kantíli.
Poté, poté,
kakó den ékana, poté.
Pós na pas kóntra sto peproméno,
óti ginete ine gramméno.
Ke sto pséma egó de choráo
monaksiá mu polí s’ agapáo.
Poté, poté,
kakó den ékana, poté.
Poté, poté,
kakó den ékana, poté
ki as thélane i álli to kakó mu.
Έna ítane ke ine t’ óniro mu
na `cho pánta katharó to métopo mu.
Na zitáo ke singnómi ap’ ton echthró mu
i agápi ine t’ óplo to dikó mu.
|