Πέρασα και ήτανε στο σπίτι σου
όλα σβηστά,
τα φώτα, τα τηλέφωνα είχες κλειστά
σε γύρεψα παντού δεν ήσουν πουθενά
και μου `πες πως κοιμόσουν από τις εννιά
Που τα λες αυτά
εγώ σε ξέρω κι από σένα πιο καλά
κι αυτό λέει πολλά
Που τα λες αυτά
μου κρύβεις κάτι κι αν τ’ ανακαλύψω εγώ
δε θα ‘ναι για καλό
Ρώτησα τους γείτονες για να μου πουν αν σ’ έχουν δει,
με βλέπαν σαν να λέγαν κρίμα το παιδί
και τώρα τα μπαλώνεις και μου τα γυρνάς
μα να το ξέρεις ότι δε με ξεγελάς
Που τα λες αυτά
εγώ σε ξέρω κι από σένα πιο καλά
κι αυτό λέει πολλά
Που τα λες αυτά
μου κρύβεις κάτι κι αν τ’ ανακαλύψω εγώ
δε θα ‘ναι για καλό
|
Pérasa ke ítane sto spíti su
óla svistá,
ta fóta, ta tiléfona iches klistá
se girepsa pantu den ísun puthená
ke mu `pes pos kimósun apó tis enniá
Pu ta les aftá
egó se kséro ki apó séna pio kalá
ki aftó léi pollá
Pu ta les aftá
mu krívis káti ki an t’ anakalípso egó
de tha ‘ne gia kaló
Rótisa tus gitones gia na mu pun an s’ échun di,
me vlépan san na légan kríma to pedí
ke tóra ta balónis ke mu ta girnás
ma na to kséris óti de me ksegelás
Pu ta les aftá
egó se kséro ki apó séna pio kalá
ki aftó léi pollá
Pu ta les aftá
mu krívis káti ki an t’ anakalípso egó
de tha ‘ne gia kaló
|