Είπα να φύγω, να σωθώ
κι από κοντά σου να χαθώ, είπα να φύγω
και μακριά σου να βρεθώ κι όλα να τα υστερηθώ,
είπα να φύγω, είπα να φύγω.
Μα η καρδιά μου, δε βαστά να ζει από σένα χωριστά
και αποφάσισα, κοντά σου πια να μείνω,
κι αφού το βλέπω, δεν μπορώ στιγμή να σ’ αποχωριστώ,
πρέπει να μείνω, πρέπει να μείνω.
Όσα φαρμάκια έχω πιει,
αν τα μετρήσω απ’ την αρχή, πρέπει να φύγω
κι αν έχω μέσα μου ψυχή, τόσα που μου ‘κανες εσύ,
πρέπει να φύγω, πρέπει να φύγω.
Μα η καρδιά μου, δε βαστά να ζει από σένα χωριστά
και αποφάσισα, κοντά σου πια να μείνω,
κι αφού το βλέπω, δεν μπορώ στιγμή να σ’ αποχωριστώ,
πρέπει να μείνω, πρέπει να μείνω.
|
Ipa na fígo, na sothó
ki apó kontá su na chathó, ipa na fígo
ke makriá su na vrethó ki óla na ta isterithó,
ipa na fígo, ipa na fígo.
Ma i kardiá mu, de vastá na zi apó séna choristá
ke apofásisa, kontá su pia na mino,
ki afu to vlépo, den boró stigmí na s’ apochoristó,
prépi na mino, prépi na mino.
Όsa farmákia écho pii,
an ta metríso ap’ tin archí, prépi na fígo
ki an écho mésa mu psichí, tósa pu mu ‘kanes esí,
prépi na fígo, prépi na fígo.
Ma i kardiá mu, de vastá na zi apó séna choristá
ke apofásisa, kontá su pia na mino,
ki afu to vlépo, den boró stigmí na s’ apochoristó,
prépi na mino, prépi na mino.
|