Σαν ποτάμι τρεχάμενος έρωτας
που λουστήκαμε άστρων ευχές
άγγιξέ με πως νιώθω μη με ρωτάς
να ξεχάσω μονάχα το χτες
Πως μ’ αγαπάς θέλω να λες κι ας είναι ψέμα
πως μες στις φλέβες σου κυλάει δικό μου αίμα
πως μακριά μου όταν βρεθείς τα ’χεις χαμένα
ό, τι γιατρεύει μια πληγή δεν είναι ψέμα
Σαν λιμάνι ασάλευτος φάρος
που η βάρκα μου άθικτη μέριασε
άγγιξέ μου να βρω λίγο θάρρος
να νομίζω ο έρωτας μ’έφτασε
Πως μ’ αγαπάς θέλω να λες κι ας είναι ψέμα
πως μες στις φλέβες σου κυλάει δικό μου αίμα
πως μακριά μου όταν βρεθείς τα ’χεις χαμένα
ό, τι γιατρεύει μια πληγή δεν είναι ψέμα
|
San potámi trechámenos érotas
pu lustíkame ástron efchés
ángiksé me pos niótho mi me rotás
na ksecháso monácha to chtes
Pos m’ agapás thélo na les ki as ine pséma
pos mes stis fléves su kilái dikó mu ema
pos makriá mu ótan vrethis ta ’chis chaména
ó, ti giatrevi mia pligí den ine pséma
San limáni asáleftos fáros
pu i várka mu áthikti mériase
ángiksé mu na vro lígo thárros
na nomízo o érotas m’éftase
Pos m’ agapás thélo na les ki as ine pséma
pos mes stis fléves su kilái dikó mu ema
pos makriá mu ótan vrethis ta ’chis chaména
ó, ti giatrevi mia pligí den ine pséma
|