Κύματα και μαϊστράλια
στης αγάπης τ’ ακρογιάλια.
Ο βυθός σκαριά χιλιάδες
αστερίες κι αχιβάδες.
Στης υπομονής την πέτρα
δίχως τόξο και φαρέτρα.
Ότι σπέρνεις και θερίζεις
στους ανέμους το χαρίζεις
Καληνύχτα κι αύριο πάλι
στης ζωής την παραζάλη.
Όνειρα γλυκά θα φέρει
της αυγής το πρώτο αστέρι.
Καλοκαίρια και χειμώνες
σαν στιγμούλες σαν αιώνες.
Ότι άκουσες και είδες
αίνιγμα στις πυραμίδες.
Άσε άλυτο το γρίφο
και μην το παιδεύεις φως μου.
Πως θα αντέξεις δίχως μύθο
την αλήθεια αυτού του κόσμου;
|
Kímata ke maistrália
stis agápis t’ akrogiália.
O vithós skariá chiliádes
asteríes ki achivádes.
Stis ipomonís tin pétra
díchos tókso ke farétra.
Όti spérnis ke therízis
stus anémus to charízis
Kaliníchta ki avrio páli
stis zoís tin parazáli.
Όnira gliká tha féri
tis avgís to próto astéri.
Kalokeria ke chimónes
san stigmules san eónes.
Όti ákuses ke ides
enigma stis piramídes.
Άse álito to grífo
ke min to pedevis fos mu.
Pos tha antéksis díchos mítho
tin alíthia aftu tu kósmu;
|