Δε θ’ αντέξω, δε θα αντέξω
πάλι έμεινα απ’ έξω
απ’ την πόρτα σου που κλείνει
δίχως λύσεις να μου δίνει
μη μου πεις πάλι να φύγω
κράτα με κι εμένα λίγο
φίλησέ με φίλησέ με
σ’ ένα στεναγμό κρατιέμαι
Σ’ έχουν άλλοι, σ’ έχουν όλοι και δε με χωρά η πόλη
σ’ έχουν άλλοι
Σ’ έχουν άλλοι, σ’ έχουν όλοι και δε με χωράει η πόλη
σ’ έχουν άλλοι, σ’ έχουν όλοι
Δε το βάζω χρόνια κάτω
θα με βλέπεις πάρα κάτω
με λίνο πουκαμισάκι
και παπί σαραβαλάκι
είναι κρίμα είναι κρίμα
να μου κλείνεις κάθε βήμα
αφού ξέρεις τι φαρμάκι
είμ’ αδύναμο παιδάκι.
|
De th’ antékso, de tha antékso
páli émina ap’ ékso
ap’ tin pórta su pu klini
díchos lísis na mu díni
mi mu pis páli na fígo
kráta me ki eména lígo
fílisé me fílisé me
s’ éna stenagmó kratiéme
S’ échun álli, s’ échun óli ke de me chorá i póli
s’ échun álli
S’ échun álli, s’ échun óli ke de me chorái i póli
s’ échun álli, s’ échun óli
De to vázo chrónia káto
tha me vlépis pára káto
me líno pukamisáki
ke papí saravaláki
ine kríma ine kríma
na mu klinis káthe víma
afu kséris ti farmáki
im’ adínamo pedáki.
|