Σαν τον Οδυσσέα μάζεψα τα σέα
μπήκα στο βαπόρι κι είπα γεια χαρά
έφυγα απ’ την Τροία απ’ την εταιρία
έστρωσα στην πλώρη κι άνοιξα φτερά
Άφησα την Κίρκη που ζητάει νοίκι
απ’ τις Συμπληγάδες γλίτωσα στο τσακ
απ’ τους λωτοφάγους της Βουλής τους μάγους
κι από τις Σειρήνες που `ταν play back
Φεύγω για ταξίδι, φεύγω για ταξίδι
έχω φύγει ήδη κι είμαι στ’ ανοιχτά
πάω δίχως χάρτη, πάνω στο κατάρτι
πάνω στο κατάρτι, δένομαι σφιχτά
Σαν τον Οδυσσέα έφυγα λαθραία
το ’σκασα μια μέρα από την ουρά
σκότωσα μνηστήρες και ανεμιστήρες
ήθελα αέρα κι άνοιξα φτερά
Χάρυβδη και Σκύλα μ’ είχαν στην ξεφτίλα
κι ήτανε η ώρα να εξαφανιστώ
σ’ όλη τη ζωή μου μόνο το σκυλί μου
μόνο το σκυλί μου ήτανε πιστό
Σαν τον Οδυσσέα μάζεψα τα σέα
μπήκα στο βαπόρι κι είπα γεια χαρά
|
San ton Odisséa mázepsa ta séa
bíka sto vapóri ki ipa gia chará
éfiga ap’ tin Tria ap’ tin etería
éstrosa stin plóri ki ániksa fterá
Άfisa tin Kírki pu zitái niki
ap’ tis Sibligádes glítosa sto tsak
ap’ tus lotofágus tis Oulís tus mágus
ki apó tis Sirínes pu `tan play back
Fevgo gia taksídi, fevgo gia taksídi
écho fígi ídi ki ime st’ anichtá
páo díchos chárti, páno sto katárti
páno sto katárti, dénome sfichtá
San ton Odisséa éfiga lathrea
to ’skasa mia méra apó tin urá
skótosa mnistíres ke anemistíres
íthela aéra ki ániksa fterá
Chárivdi ke Skíla m’ ichan stin kseftíla
ki ítane i óra na eksafanistó
s’ óli ti zoí mu móno to skilí mu
móno to skilí mu ítane pistó
San ton Odisséa mázepsa ta séa
bíka sto vapóri ki ipa gia chará
|