Απ’ τη ζωή μου περνά η χαρά
πάντα βιαστική
τρέχει σαν σφαίρα χτυπάει και μετά
μένει μια πληγή
Τώρα που φεύγεις αφήνεις και εσύ
τ’ άστρα μου σβηστά
και την καρδιά σπαραγμένη μισή
γι’ άλλη μια φορά
Άσε για μένα τα χαμένα
ζάρια και χαρτιά να ρίχνει η ζωή
σε φεγγάρια λυπημένα
έχω γεννηθεί
άσε για μένα τα χαμένα
ζάρια και χαρτιά να ρίχνει η ζωή
σε φεγγάρια λυπημένα
έχω γεννηθεί
Όταν η λύπη κοντά μου γυρνά
μέσα στη σιωπή
μ’ ένα τραγούδι με παίρνει αγκαλιά
με παρηγορεί
|
Ap’ ti zoí mu perná i chará
pánta viastikí
tréchi san sfera chtipái ke metá
méni mia pligí
Tóra pu fevgis afínis ke esí
t’ ástra mu svistá
ke tin kardiá sparagméni misí
gi’ álli mia forá
Άse gia ména ta chaména
zária ke chartiá na ríchni i zoí
se fengária lipiména
écho gennithi
áse gia ména ta chaména
zária ke chartiá na ríchni i zoí
se fengária lipiména
écho gennithi
Όtan i lípi kontá mu girná
mésa sti siopí
m’ éna tragudi me perni agkaliá
me parigori
|