|
Να ‘ταν ο πόνος άνθρωπος για να τα βγάλει πέρα
με σένανε που έμπλεξα δε βλέπω άσπρη μέρα
που περπατάς σαν να πετάς πουλάκι στον αέρα
κι όταν σου λέω σ’ αγαπώ γελάς και φεύγεις πέρα
Σε κοιτάω και ξεχνάω τ’ όνομά μου
μα στον πρόλογο μ’ αφήνεις έρωτά μου
κι αν αργήσεις κι άλλο να μου απαντήσεις
πρώτο θέμα θα μας κάνουν στις ειδήσεις
Αχ γελαστό μου πρόσωπο που μοιάζεις των αγγέλων
το παρελθόν μου είσαι εσύ εσύ παρόν και μέλλον
απάντησέ μου αν με θες και πάρε την ευθύνη
αν μ’ αρνηθείς θα τρελαθώ και πόλεμος θα γίνει
Σε κοιτάω και ξεχνάω τ’ όνομά μου
μα στον πρόλογο μ’ αφήνεις έρωτά μου
κι αν αργήσεις κι άλλο να μου απαντήσεις
πρώτο θέμα θα μας κάνουν στις ειδήσεις
|
Na ‘tan o pónos ánthropos gia na ta vgáli péra
me sénane pu ébleksa de vlépo áspri méra
pu perpatás san na petás puláki ston aéra
ki ótan su léo s’ agapó gelás ke fevgis péra
Se kitáo ke ksechnáo t’ ónomá mu
ma ston prólogo m’ afínis érotá mu
ki an argísis ki állo na mu apantísis
próto théma tha mas kánun stis idísis
Ach gelastó mu prósopo pu miázis ton angélon
to parelthón mu ise esí esí parón ke méllon
apántisé mu an me thes ke páre tin efthíni
an m’ arnithis tha trelathó ke pólemos tha gini
Se kitáo ke ksechnáo t’ ónomá mu
ma ston prólogo m’ afínis érotá mu
ki an argísis ki állo na mu apantísis
próto théma tha mas kánun stis idísis
|
