Σε ξέχασα σαν κάποιο δρόμο που στους δρόμους έχασα
σαν κάποιο τρένο που ’φυγε σφυρίζοντας
στον παγωμένο ορίζοντα
Μα έρχεσαι στον ύπνο μου και με κοιτάς κατάματα
φωνή του ταχυδρόμου δίχως γράμματα
μα έρχεσαι δροσιά στα μαραμένα τα λουλούδια μου
λυγμός στα πονεμένα τα τραγούδια μου
και σε ξαναθυμάμαι απ’ την αρχή
Σε ξέχασα σαν μια γιορτή που στ’ όνειρό μου πέρασα
σαν τα παλιά βιβλία που κιτρίνισαν
και τόσο με συγκίνησαν
Μα έρχεσαι στον ύπνο μου και με κοιτάς κατάματα
φωνή του ταχυδρόμου δίχως γράμματα
μα έρχεσαι δροσιά στα μαραμένα τα λουλούδια μου
λυγμός στα πονεμένα τα τραγούδια μου
και σε ξαναθυμάμαι απ’ την αρχή
Σε ξέχασα…
|
Se kséchasa san kápio drómo pu stus drómus échasa
san kápio tréno pu ’fige sfirízontas
ston pagoméno orízonta
Ma érchese ston ípno mu ke me kitás katámata
foní tu tachidrómu díchos grámmata
ma érchese drosiá sta maraména ta luludia mu
ligmós sta poneména ta tragudia mu
ke se ksanathimáme ap’ tin archí
Se kséchasa san mia giortí pu st’ óniró mu pérasa
san ta paliá vivlía pu kitrínisan
ke tóso me sigkínisan
Ma érchese ston ípno mu ke me kitás katámata
foní tu tachidrómu díchos grámmata
ma érchese drosiá sta maraména ta luludia mu
ligmós sta poneména ta tragudia mu
ke se ksanathimáme ap’ tin archí
Se kséchasa…
|