Πίσω απ’ το τζάμι κοίταγες
τη νύχτα της βροχής
κι ένιωθα πως θα κύλαγες
μαζί της να χαθείς
Τα δάκρυα που έκλαιγες
μου πνίγαν το λαιμό
λάθη δικά μου έκαιγες
κι έπινα τον καπνό
Σε ποια θάλασσα να πέσω
σε ποιο μαύρο σύννεφο να δέσω
στην καρδιά της κόλασης να τρέξω
τον καημό πως έφταιξα ν’ αντέξω
Σε ποια θάλασσα να πέσω
Με τη ζωή μου πλήρωσα
κι είμαι χωρίς ζωή
που την αγάπη πλήγωσα
και δε με συγχωρεί
Σε ποια θάλασσα να πέσω
σε ποιο μαύρο σύννεφο να δέσω
στην καρδιά της κόλασης να τρέξω
τον καημό πως έφταιξα ν’ αντέξω
Σε ποια θάλασσα να πέσω
|
Píso ap’ to tzámi kitages
ti níchta tis vrochís
ki éniotha pos tha kílages
mazí tis na chathis
Ta dákria pu ékleges
mu pnígan to lemó
láthi diká mu ékeges
ki épina ton kapnó
Se pia thálassa na péso
se pio mavro sínnefo na déso
stin kardiá tis kólasis na trékso
ton kaimó pos éfteksa n’ antékso
Se pia thálassa na péso
Me ti zoí mu plírosa
ki ime chorís zoí
pu tin agápi plígosa
ke de me sigchori
Se pia thálassa na péso
se pio mavro sínnefo na déso
stin kardiá tis kólasis na trékso
ton kaimó pos éfteksa n’ antékso
Se pia thálassa na péso
|