Μ ένα μπουκάλι αγκαλιά ρούχα σκισμένα και παλιά
που να μυρίζουν μοναξιά σε θέλω
Μάτια κλειστά μάτια θολά μάτια που ψάχνουν στα τυφλά
χείλια που λένε δυνατά σε θέλω
Σε θέλω όμως δεν έχω το δικαίωμα να σ’ έχω
και τις κινήσεις μου θα πρέπει να προσέχω, σε θέλω
Σε θέλω να σ’ αγαπάω σαν τρελός και να μη σ’ έχω
όμως τις νύχτες μακριά σου δεν αντέχω, σε θέλω
Σ ένα δωμάτιο κλειστό μόνος μου να παραμιλώ
και το τηλέφωνο βουβό σε θέλω
Να μην τελειώνει το ποτό να μην μπορώ να ζαλιστώ
γιατί ακόμα σ’ αγαπώ, σε θέλω
|
M éna bukáli agkaliá rucha skisména ke paliá
pu na mirízun monaksiá se thélo
Mátia klistá mátia tholá mátia pu psáchnun sta tiflá
chilia pu léne dinatá se thélo
Se thélo ómos den écho to dikeoma na s’ écho
ke tis kinísis mu tha prépi na prosécho, se thélo
Se thélo na s’ agapáo san trelós ke na mi s’ écho
ómos tis níchtes makriá su den antécho, se thélo
S éna domátio klistó mónos mu na paramiló
ke to tiléfono vuvó se thélo
Na min telióni to potó na min boró na zalistó
giatí akóma s’ agapó, se thélo
|