Στης ζωής σου τα σοκάκια εμπερδεύτηκα
Και στα μάτια σου τα πλάνα ξενιτεύτηκα
Σπίτι, συγγενείς και φίλους επαράτησα
Κι ήρθα δίπλα σου σαν άντρας και περπάτησα
Με μεθύσαν τα φιλιά σου και σαλτάρισα
έλυσα πανιά και κάβους και σαλπάρισα
Σ’ έβαλα και στο τιμόνι, κουμαντάριζες
Και κανένανε στον κόσμο δε χαμπάριζες
Απ’ τα μαγικά σου χάδια ξεμυαλίστηκα
Στου κορμιού σου τις χαράδρες ετσακίστηκα
Μαύρη ώρα, μαύρη νύχτα που σ’ αγάπησα
Εσύ έφυγες με άλλον κι εγώ σάπισα
|
Stis zoís su ta sokákia eberdeftika
Ke sta mátia su ta plána kseniteftika
Spíti, singenis ke fílus eparátisa
Ki írtha dípla su san ántras ke perpátisa
Me methísan ta filiá su ke saltárisa
élisa paniá ke kávus ke salpárisa
S’ évala ke sto timóni, kumantárizes
Ke kanénane ston kósmo de chabárizes
Ap’ ta magiká su chádia ksemialístika
Stu kormiu su tis charádres etsakístika
Mavri óra, mavri níchta pu s’ agápisa
Esí éfiges me állon ki egó sápisa
|