Στο γιαλό της Σμύρνης και στο Κορδελιό
τον καιρό εκείνο, κείνο τον παλιό
Κόνα Μαριγούλα μου, κόνα Μαριγώ
Στίβες τα πεντόλιρα τα `παιζα κι εγώ
Στο γιαλό της Σμύρνης μέχρι το Αϊβαλί
δίνω δυο μποστάνια για ένα σου φιλί
Κόνα Μαριγούλα μου και τι να σου πω
μ’ έχεις βαλαντώσει, αχ και σ’ αγαπώ
Κόνα μου, κόνα μου, κόνα και κοκόνα μου
άιντε κι έλα κάτσε μπρε, κάθισε στο γόνα μου
κόνα μου να σε χαϊδέψω, τσιφτετέλι να χορέψω
στην αγκάλη σου
να τα πιω και να μεθύσω, και τις λίρες να σκορπίσω
για τα κάλλη σου
|
Sto gialó tis Smírnis ke sto Kordelió
ton keró ekino, kino ton palió
Kóna Marigula mu, kóna Marigó
Stíves ta pentólira ta `peza ki egó
Sto gialó tis Smírnis méchri to Aivalí
díno dio bostánia gia éna su filí
Kóna Marigula mu ke ti na su po
m’ échis valantósi, ach ke s’ agapó
Kóna mu, kóna mu, kóna ke kokóna mu
áinte ki éla kátse bre, káthise sto góna mu
kóna mu na se chaidépso, tsiftetéli na chorépso
stin agkáli su
na ta pio ke na methíso, ke tis líres na skorpíso
gia ta kálli su
|