Με αγωνία στα μάτια σε κοιτώ
και με πόνο παρακολουθώ,
μήπως πάψεις να με τυραννάς
και την αγάπη μου να περιφρονάς.
Ποτέ δεν έχεις νιώσει καημό, γι’ αυτό γελάς
και πάντα, επί πτωμάτων, σ’ αρέσει να πατάς,
μα όποιος σ’ αντικρίσει, πού να φανταστεί
πως η ομορφιά σου είναι άψυχη.
Με αγωνία στα μάτια σε κοιτώ
και με πόνο παρακολουθώ,
μήπως πάψεις να με τυραννάς
και την αγάπη μου να περιφρονάς.
Αν το ‘ξερα πως έχεις αναίσθητη καρδιά,
δε θα γινόμουν θύμα σε ψεύτικα φιλιά,
μα όποιος σ’ αντικρίσει, πού να φανταστεί
πως η ομορφιά σου είναι άψυχη.
Με αγωνία στα μάτια σε κοιτώ
και με πόνο παρακολουθώ,
μήπως πάψεις να με τυραννάς
και την αγάπη μου να περιφρονάς.
|
Me agonía sta mátia se kitó
ke me póno parakoluthó,
mípos pápsis na me tirannás
ke tin agápi mu na perifronás.
Poté den échis niósi kaimó, gi’ aftó gelás
ke pánta, epí ptomáton, s’ arési na patás,
ma ópios s’ antikrísi, pu na fantasti
pos i omorfiá su ine ápsichi.
Me agonía sta mátia se kitó
ke me póno parakoluthó,
mípos pápsis na me tirannás
ke tin agápi mu na perifronás.
An to ‘ksera pos échis anesthiti kardiá,
de tha ginómun thíma se pseftika filiá,
ma ópios s’ antikrísi, pu na fantasti
pos i omorfiá su ine ápsichi.
Me agonía sta mátia se kitó
ke me póno parakoluthó,
mípos pápsis na me tirannás
ke tin agápi mu na perifronás.
|