|
Σωπάσαν οι φωνές
τα πρόσωπα ιδρωμένα, σκοτεινά
τα σώματα σκυφτά
χαμένα βλέμματα αδειανά.
Τι έμεινε να ζει,
κανείς δε θέλει να κοιτά,
κανείς δε θέλει να μιλά και τι να πει.
Ξημέρωνε αργά,
στο φως άρχισ’ η αλήθεια να ξυπνά,
στα μάτια μας μπροστά
σπασμένα χάδια και φιλιά.
Τι έμεινε να ζει,
κανείς δε θέλει να ρωτά,
κανείς δε θέλει να μιλά και τι να πει.
Δεν είπα τίποτα
και στη σιωπή μου έκλαιγες.
Δεν είπες τίποτα
μα σ’ ένιωθα που έφευγες.
Αν μια λέξη απ’ τα χείλη μου είχε βγει
ν’ άναβε σαν σπίρτο το σκοτάδι να καεί,
αν μια λέξη απ’ τα χείλη σου είχε βγει
να ‘σπαγε κομμάτια αυτή τη νύχτα σαν γυαλί.
Αν μια λέξη μόνο είχε ακουστεί
να ‘χε σταματήσει του θυμού την αστραπή,
αν μια λέξη μόνο είχε ακουστεί
δε θα είχαμε έτσι διαλυθεί.
Ερήμωνε η καρδιά
σαν πόλη που την έζωνε φωτιά,
ολέθρια σκιά
το τέλος έφτανε κοντά.
Τι έμεινε να ζει,
κανείς δε θέλει να μετρά,
κανείς δε θέλει να μιλά και τι να πει.
Δεν είπα τίποτα
και στη σιωπή μου έκλαιγες.
Δεν είπες τίποτα
μα σ’ ένιωθα που έφευγες.
Αν μια λέξη απ’ τα χείλη μου είχε βγει
ν’ άναβε σαν σπίρτο το σκοτάδι να καεί,
αν μια λέξη απ’ τα χείλη σου είχε βγει
να ‘σπαγε κομμάτια αυτή τη νύχτα σαν γυαλί.
Αν μια λέξη μόνο είχε ακουστεί
να ‘χε σταματήσει του θυμού την αστραπή,
αν μια λέξη μόνο είχε ακουστεί
δε θα είχαμε έτσι διαλυθεί.
|
Sopásan i fonés
ta prósopa idroména, skotiná
ta sómata skiftá
chaména vlémmata adianá.
Ti émine na zi,
kanis de théli na kitá,
kanis de théli na milá ke ti na pi.
Ksimérone argá,
sto fos árchis’ i alíthia na ksipná,
sta mátia mas brostá
spasména chádia ke filiá.
Ti émine na zi,
kanis de théli na rotá,
kanis de théli na milá ke ti na pi.
Den ipa típota
ke sti siopí mu ékleges.
Den ipes típota
ma s’ éniotha pu éfevges.
An mia léksi ap’ ta chili mu iche vgi
n’ ánave san spírto to skotádi na kai,
an mia léksi ap’ ta chili su iche vgi
na ‘spage kommátia aftí ti níchta san gialí.
An mia léksi móno iche akusti
na ‘che stamatísi tu thimu tin astrapí,
an mia léksi móno iche akusti
de tha ichame étsi dialithi.
Erímone i kardiá
san póli pu tin ézone fotiá,
oléthria skiá
to télos éftane kontá.
Ti émine na zi,
kanis de théli na metrá,
kanis de théli na milá ke ti na pi.
Den ipa típota
ke sti siopí mu ékleges.
Den ipes típota
ma s’ éniotha pu éfevges.
An mia léksi ap’ ta chili mu iche vgi
n’ ánave san spírto to skotádi na kai,
an mia léksi ap’ ta chili su iche vgi
na ‘spage kommátia aftí ti níchta san gialí.
An mia léksi móno iche akusti
na ‘che stamatísi tu thimu tin astrapí,
an mia léksi móno iche akusti
de tha ichame étsi dialithi.
|
