Τα βουρκωμένα μάτια μου | Ta vurkoména mátia mu

Μπορεί και να ‘ναι απ’ τον καπνό
μπορεί κι απ’ τον αγέρα
τα βουρκωμένα μάτια μου
και τούτη η παγωνιά

Μπορεί και να ‘ναι απ’ τον καπνό
που θάμπωσε τη μέρα
κι όχι από σένα μάτια μου
που άνοιξες πανιά

Μπορεί και να ‘ναι απ’ τον καπνό
μπορεί κι απ’ τον αγέρα
μπορεί κι από τ’ απόδειπνο
το μελαγχολικό

Μπορεί και να ‘ναι απ’ τη φωτιά
μπορεί κι από το χιόνι
το δάσος που ρημάχτηκε
και διώχνει τα πουλιά

Μπορεί και να ‘ναι απ’ τη φωτιά
που τη ζωή μου ζώνει
κι όχι από σένα μάτια μου
που άλλαξες φωλιά

Μπορεί και να ‘ναι απ’ τον καπνό
μπορεί κι απ’ τον αγέρα
μπορεί κι από τ’ απόδειπνο
το μελαγχολικό

Bori ke na ‘ne ap’ ton kapnó
bori ki ap’ ton agéra
ta vurkoména mátia mu
ke tuti i pagoniá

Bori ke na ‘ne ap’ ton kapnó
pu thábose ti méra
ki óchi apó séna mátia mu
pu ánikses paniá

Bori ke na ‘ne ap’ ton kapnó
bori ki ap’ ton agéra
bori ki apó t’ apódipno
to melagcholikó

Bori ke na ‘ne ap’ ti fotiá
bori ki apó to chióni
to dásos pu rimáchtike
ke dióchni ta puliá

Bori ke na ‘ne ap’ ti fotiá
pu ti zoí mu zóni
ki óchi apó séna mátia mu
pu állakses foliá

Bori ke na ‘ne ap’ ton kapnó
bori ki ap’ ton agéra
bori ki apó t’ apódipno
to melagcholikó