Τα παιδιά της καταιγίδας σήμερα
μ’ αλυσίδες μηχανές και σίδερα
της ζωής το νόημα προδώσανε
και στους σκύλους όλα τ’ άγια δώσανε, δώσανε
Πίσω μου γκρεμός
μπρος μου ποταμός
σ’ άγριους ουρανούς
ταξιδεύει ο νους
μάνα μου, μάνα μου
ποιος μας άγγιξε;
την φτωχή μας καρδιά
ποιος την στράγγιξε;
πίσω μου γκρεμός
μπρος μου ποταμός
πάρε με καημέ, παρηγόρα με…
Τα παιδιά της καταιγίδας φύγανε
μη ρωτήσεις μη ρωτάς που πήγανε
το στερνό τους καλοκαίρι κάψανε
και στη στάχτη τ’ όνομά τους γράψανε
Πίσω μου γκρεμός
μπρος μου ποταμός
σ’ άγριους ουρανούς
ταξιδεύει ο νους
μοίρα μου, μοίρα μου
ποιος μας μάτιασε;
την φτωχή μας καρδιά
ποιος κομμάτιασε;
πίσω μου γκρεμός
μπρος μου ποταμός
πάρε με καημέ, παρηγόρα με…
|
Ta pediá tis kategidas símera
m’ alisídes michanés ke sídera
tis zoís to nóima prodósane
ke stus skílus óla t’ ágia dósane, dósane
Píso mu gkremós
bros mu potamós
s’ ágrius uranus
taksidevi o nus
mána mu, mána mu
pios mas ángikse;
tin ftochí mas kardiá
pios tin strángikse;
píso mu gkremós
bros mu potamós
páre me kaimé, parigóra me…
Ta pediá tis kategidas fígane
mi rotísis mi rotás pu pígane
to sternó tus kalokeri kápsane
ke sti stáchti t’ ónomá tus grápsane
Píso mu gkremós
bros mu potamós
s’ ágrius uranus
taksidevi o nus
mira mu, mira mu
pios mas mátiase;
tin ftochí mas kardiá
pios kommátiase;
píso mu gkremós
bros mu potamós
páre me kaimé, parigóra me…
|