Τα τραγούδια μου τα γράφω
πάντα με καημό
να χωρίσω την ανάσα
από το λυγμό
Να χωρέσω την ελπίδα
που με τυρρανεί
και του κόσμου
την αγάπη την αληθινή
Είναι δύσκολο να βγαίνω
να τα τραγουδώ
κι όλο ντρέπομαι τα λόγια
πως να σας τα πω
Για το αίσθημα
που έχω μέσα μου βαθύ
που όλο ψάχνει
τις φλογίτσες να ακολουθεί
Τη ζωή μου κομματιάζω
σαν τις συλλαβές
και τις λέξεις μου ταιριάζω
με τις προσευχές
Να ενώσω ότι είμαι
κι ότι έχασα
μες στο φως που
μας τυλίγει και το ξέχασα
|
Ta tragudia mu ta gráfo
pánta me kaimó
na choríso tin anása
apó to ligmó
Na choréso tin elpída
pu me tirrani
ke tu kósmu
tin agápi tin alithiní
Ine dískolo na vgeno
na ta tragudó
ki ólo ntrépome ta lógia
pos na sas ta po
Gia to esthima
pu écho mésa mu vathí
pu ólo psáchni
tis flogitses na akoluthi
Ti zoí mu kommatiázo
san tis sillavés
ke tis léksis mu teriázo
me tis prosefchés
Na enóso óti ime
ki óti échasa
mes sto fos pu
mas tilígi ke to kséchasa
|