Σκυφτοί μιλάμε απόψε σιγανά
κι οι λέξεις μας πεθαίνουν σε μιαν άκρια.
Πουλί ο χωρισμός που φτερουγά
στα μάτια μας που κλαίνε δίχως δάκρυα.
Τελειώσαμε λοιπόν και τι να πούμε,
το δάκρυ μας σταγόνα που παγώνει.
Τα λόγια μας στα χείλη ξεψυχούνε
κι η νύχτα πάλι νύχτα ξημερώνει.
Σκυφτός κι ο ουρανός μας χαιρετά
που ξέρει μυστικά μας αφανέρωτα
και στέλνει κάποιο σύννεφο δειλά
να κλάψει τον χαμένο μας τον έρωτα.
|
Skifti miláme apópse siganá
ki i léksis mas pethenun se mian ákria.
Pulí o chorismós pu fterugá
sta mátia mas pu klene díchos dákria.
Teliósame lipón ke ti na pume,
to dákri mas stagóna pu pagóni.
Ta lógia mas sta chili ksepsichune
ki i níchta páli níchta ksimeróni.
Skiftós ki o uranós mas cheretá
pu kséri mistiká mas afanérota
ke stélni kápio sínnefo dilá
na klápsi ton chaméno mas ton érota.
|