Ανάποδα θα βάλω το ποτήρι
θα σπάσω το μπουκάλι που κρατώ,
καλύτερα να κάνω χαρακίρι
παρά να πιω και να σε θυμηθώ.
Θα βάλω χειροπέδες στην καρδιά μου
και μοναχός μου θα φυλακιστώ
στο δρόμο θα πετάξω τα κλειδιά μου
παρά να βγω και να σ’ αναζητώ.
Δεν έχω άλλες αντοχές,
δεν έχω πια επιστροφές.
Τελειώσαμε, τελειώσαμε
και πήραμε και δώσαμε.
Θα κόψω το τσιγάρο που καπνίζω
και γέφυρες και κάθε επαφή,
γιατί με τον καπνό σε ζωγραφίζω
και φτιάχνω τη δική σου τη μορφή.
|
Anápoda tha válo to potíri
tha spáso to bukáli pu krató,
kalítera na káno charakíri
pará na pio ke na se thimithó.
Tha válo chiropédes stin kardiá mu
ke monachós mu tha filakistó
sto drómo tha petákso ta klidiá mu
pará na vgo ke na s’ anazitó.
Den écho álles antochés,
den écho pia epistrofés.
Teliósame, teliósame
ke pírame ke dósame.
Tha kópso to tsigáro pu kapnízo
ke géfires ke káthe epafí,
giatí me ton kapnó se zografízo
ke ftiáchno ti dikí su ti morfí.
|