Απ’ το σπίτι σου περνάω
κι ούτε που κοιτάς
το κουδούνι σου χτυπάω
μα δεν απαντάς
Έχεις πάντα κλειδωμένα
και τα φώτα σου σβησμένα
κι η καρδιά μου σ’ αναμμένα
είναι κάρβουνα
Θα είμαι πάντοτε εδώ
να σου γιατρεύω τον καημό
και να σου κλέβω το θυμό
από τα δυο σου μάτια
Θα είμαι πάντοτε εδώ
για να σου γράφω σ’ αγαπώ
στ’ αυτοκινήτου το καπό
και στα θολά σου τζάμια
Απ’ την πίσω πόρτα βγαίνεις
και δε μου μιλάς
σε ρωτάω πού πηγαίνεις
μα δεν απαντάς
Με κοιτάζεις θυμωμένα
με τα μάτια δακρυσμένα
κι η καρδιά μου σ’ αναμμένα
είναι κάρβουνα
Θα είμαι πάντοτε εδώ
να σου γιατρεύω τον καημό
και να σου κλέβω τον θυμό
από τα δυο σου μάτια
Θα είμαι πάντοτε εδώ
για να σου γράφω σ’ αγαπώ
στ’ αυτοκινήτου το καπό
και στα θολά σου τζάμια
Θα είμαι πάντοτε εδώ
για να σου γράφω σ’ αγαπώ
στ’ αυτοκινήτου το καπό
και στα θολά σου τζάμια
|
Ap’ to spíti su pernáo
ki ute pu kitás
to kuduni su chtipáo
ma den apantás
Έchis pánta klidoména
ke ta fóta su svisména
ki i kardiá mu s’ anamména
ine kárvuna
Tha ime pántote edó
na su giatrevo ton kaimó
ke na su klévo to thimó
apó ta dio su mátia
Tha ime pántote edó
gia na su gráfo s’ agapó
st’ aftokinítu to kapó
ke sta tholá su tzámia
Ap’ tin píso pórta vgenis
ke de mu milás
se rotáo pu pigenis
ma den apantás
Me kitázis thimoména
me ta mátia dakrisména
ki i kardiá mu s’ anamména
ine kárvuna
Tha ime pántote edó
na su giatrevo ton kaimó
ke na su klévo ton thimó
apó ta dio su mátia
Tha ime pántote edó
gia na su gráfo s’ agapó
st’ aftokinítu to kapó
ke sta tholá su tzámia
Tha ime pántote edó
gia na su gráfo s’ agapó
st’ aftokinítu to kapó
ke sta tholá su tzámia
|