Θα σου φύγω με καιρό
Και δικό σου δε θα είμαι πια παιχνίδι
στο `χω πει από καιρό να σ’ αντέξω δεν μπορώ
μες τα χέρια σου να γίνομαι σκουπίδι
Κι αν μου κάνεις το βαρύ
θα `ρθει η μέρα που πια δε θα μου γουστάρεις
τώρα κάνεις το βαρύ μα θα ψάχνεις με κερί
μες στα κέντρα και τα μπαρ να με τρακάρεις
Θα τ’ αλλάξω το βιολί
θα ρεφάρω κι όπως πριν θα `μαι στην πένα
θα τ’ αλλάξω το βιολί και θα ντρέπομαι πολύ
να πονώ για μια γυναίκα σαν κι εσένα
|
Tha su fígo me keró
Ke dikó su de tha ime pia pechnídi
sto `cho pi apó keró na s’ antékso den boró
mes ta chéria su na ginome skupídi
Ki an mu kánis to varí
tha `rthi i méra pu pia de tha mu gustáris
tóra kánis to varí ma tha psáchnis me kerí
mes sta kéntra ke ta bar na me trakáris
Tha t’ allákso to violí
tha refáro ki ópos prin tha `me stin péna
tha t’ allákso to violí ke tha ntrépome polí
na ponó gia mia gineka san ki eséna
|