Αργοσβήνεις μόνη
Αρτζεντίνα
Ας με κρίνει η κοινωνία
Για σε μεθώ κάθε βραδιά
Γλυκές νεράιδες
Γυναίκα απ τον σωρό
Γυναίκα είναι γυναίκα μένει
Δε θέλω πια να σ αγαπώ
Δε με στεφανώνεσαι
Δίχως καραβοκύρη
Δυο Πειραιώτες μια βραδιά
Δώσ μου φωτιά ν ανάψω
Έμπα στ αμάξι
Έτσι μ αρέσει να γλεντώ
Η γειτονοπούλα
Η Μαρίτσα στο χαρέμι
Η Φρόσω
Ηλιοβασίλεμα σωστό
Θα σου φύγω με καιρό
Θέλω δυο λόγια να σου πω
Καταραμένη απ’ τον Αλλάχ
Κατερίνα Θεσσαλονικιά
Κάτσε να πιούμε ένα κρασί
Κι αν έμπλεξες με άλλον δεν πειράζει
Μάγκισσα
Μάινα τα πανιά
Μανταλένα μου τσιγκάνα
Μαυρομάτα
Μια τράτα Κουλουριώτικη
Μπαμπέσικα μου τα φερες
Μπατίρης
Μπροστά στη θάλασσα
Να ζει κανείς στη μοναξιά
Ξεκινά μια ψαροπούλα
Όσο βαριά είν’ τα σίδερα
Πες το ναι κι ας είναι ψέμα
Πέφτουν της βροχής οι στάλες
Ποιος καημός τον βασανίζει
Σ αγαπώ
Σουδανέζες
Στης τρικυμίας την παραζάλη (Καράβι βουλιαγμένο)
Στο σταυροδρόμι της ζωής
Στον γάμο σου με κάλεσες
Στον Πειραιά, στην Καστέλα
Στ’ ορκίζομαι στο κύμα
Τα τσόκαρα
Τι την θέλεις την τσιγγάνα
Τομπουρλίκα
Τόσα τράβηξα για σένα
Τρελή γαλανομάτα
Υπόφερα για σένα τόσο
Φυσάει ο μπάτης
Χωρίσαμε ένα δειλινό
Ως πότε πια τέτοια ζωή