Εδώ που βρίσκομαι σε σκέφτομαι και κλαίω
εκεί που είσαι με θυμάσαι με καημό
αφού σκοτώσαμε έναν έρωτα ωραίο
απάνω σε ένανε τρελό εγωισμό
Τι κρίμα που χωρίσαμε τι κρίμα
τι έγκλημα μεγάλο κάναμε
αντί να υποχωρήσουμε ένα βήμα
ολόκληρη ζωή πικράναμε
Αλλάζω δρόμους και συνήθειες κι αποφάσεις
μα απ’ την ζωή σου είναι αδύνατον να βγω
κι εσύ δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσεις
θα ‘σαι δική μου και δικός σου θα ‘μαι εγώ
Τι κρίμα που χωρίσαμε τι κρίμα
τι έγκλημα μεγάλο κάναμε
αντί να υποχωρήσουμε ένα βήμα
ολόκληρη ζωή πικράναμε
|
Edó pu vrískome se skéftome ke kleo
eki pu ise me thimáse me kaimó
afu skotósame énan érota oreo
apáno se énane treló egismó
Ti kríma pu chorísame ti kríma
ti égklima megálo káname
antí na ipochorísume éna víma
olókliri zoí pikráname
Allázo drómus ke siníthies ki apofásis
ma ap’ tin zoí su ine adínaton na vgo
ki esí den prókite poté na ksechásis
tha ‘se dikí mu ke dikós su tha ‘me egó
Ti kríma pu chorísame ti kríma
ti égklima megálo káname
antí na ipochorísume éna víma
olókliri zoí pikráname
|