Έκανες το λάθος
Μα δεν είχες θάρρος
Την αλήθεια να μου πεις
Βιάστηκες να φύγεις
Και ν’ αποφασίσεις
Άλλη αγάπη για να βρεις
Τι κατάλαβες για πες μου
Κι όλες τις χαρές μου
Σβήνεις ξαφνικά
Κάτι θέλεις να μου κρύψεις
Κι έτσι δίχως τύψεις
Είπες γεια χαρά
Τι ψυχή θα παραδώσεις
Όταν μια καρδιά προδώσεις
Μια καρδιά που σ’ αγαπάει
Πως αντέχει να πονάει
Έκανες το λάθος
Όμως κατά βάθος
Ξέρω πως θα ξαναρθείς
Μα πολύ φοβάμαι
Πως εδώ δε θα ‘μαι
Όταν θα ‘ρθεις να βρεις
Βγες στους δρόμους
Βγες στα φώτα
Κι όποιον θέλεις ρώτα
Πόσο σ’ αγαπώ
Πόσο μ’ έχεις αδικήσει
Και παρεξηγήσει
Μα δε φταίω εγώ
|
Έkanes to láthos
Ma den iches thárros
Tin alíthia na mu pis
Iástikes na fígis
Ke n’ apofasísis
Άlli agápi gia na vris
Ti katálaves gia pes mu
Ki óles tis charés mu
Svínis ksafniká
Káti thélis na mu krípsis
Ki étsi díchos típsis
Ipes gia chará
Ti psichí tha paradósis
Όtan mia kardiá prodósis
Mia kardiá pu s’ agapái
Pos antéchi na ponái
Έkanes to láthos
Όmos katá váthos
Kséro pos tha ksanarthis
Ma polí fováme
Pos edó de tha ‘me
Όtan tha ‘rthis na vris
Oges stus drómus
Oges sta fóta
Ki ópion thélis róta
Póso s’ agapó
Póso m’ échis adikísi
Ke pareksigísi
Ma de fteo egó
|