Τι τα φοράς τα άρματα
αφού ‘ναι προδωμένα,
μέσα στης μάχης τη φωτιά
ήταν παραδομένα,
μέσα στης μάχης τη φωτιά
ήταν παραδομένα.
Τι τα φοράς και τα σπαθιά
τα χιλιοτιμημένα,
αφού σε ξένους και οχτρούς
ήταν προσκυνημένα,
αφού σε ξένους και οχτρούς
ήταν προσκυνημένα.
Του πρέπει πάντα η τιμή,
αυτού που πολεμάει
από τα δύσκολα να βγει,
δε σκύβει, δε λυγάει,
από τα δύσκολα να βγει,
δε σκύβει, δε λυγάει.
|
Ti ta forás ta ármata
afu ‘ne prodoména,
mésa stis máchis ti fotiá
ítan paradoména,
mésa stis máchis ti fotiá
ítan paradoména.
Ti ta forás ke ta spathiá
ta chiliotimiména,
afu se ksénus ke ochtrus
ítan proskiniména,
afu se ksénus ke ochtrus
ítan proskiniména.
Tu prépi pánta i timí,
aftu pu polemái
apó ta dískola na vgi,
de skívi, de ligái,
apó ta dískola na vgi,
de skívi, de ligái.
|