Τη μια μου λες ότι θες να ‘σαι μαζί μου
Και με φιλάς και με πας στον ουρανό
την άλλη με σκορπάς στη μέση της ερήμου
αδιαφορείς και μοναξιά τυλίγει την ψυχή μου
γιατί με τυραννάς, αν δε με αγαπάς;
Είμαι στα όρια άλλο πια μην πολεμάς
την αντοχή μου
Τι ζητάς τελικά; Εγώ έχω μια καρδιά
Που για σένα χτυπά μα πρέπει να τη νιώσεις
τι ζητάς τελικά; Σκέψου τι θέλεις πια
αύριο θα ‘ναι αργά και θα το μετανιώσεις!
Τη μια μου λες πως στ’ αλήθεια με λατρεύεις
Κι ούτε λεπτό δεν μπορείς χώρια μου εσύ
μετά σε χάνω ξαφνικά λες και με αποφεύγεις
μα πρόσεχε δεν έχω άλλη υπομονή
Γιατί με τυραννάς, αν δε μ’ αγαπάς;
Είμαι στα όρια, άλλο πια μη με πονάς
μη με παιδεύεις
Αν είσαι αγάπη αληθινή που θα κρατήσει μια ζωή
Μη δώσεις ξανά αφορμές για ν’ ανοίξουμε πληγές
αν είσαι ψέμα, πες μου γιατί με κλείνεις στη δική σου φυλακή
τα όνειρα μου πάψε πια να καις και από τη ζωή μου βγες
|
Ti mia mu les óti thes na ‘se mazí mu
Ke me filás ke me pas ston uranó
tin álli me skorpás sti mési tis erímu
adiaforis ke monaksiá tilígi tin psichí mu
giatí me tirannás, an de me agapás;
Ime sta ória állo pia min polemás
tin antochí mu
Ti zitás teliká; Egó écho mia kardiá
Pu gia séna chtipá ma prépi na ti niósis
ti zitás teliká; Sképsu ti thélis pia
avrio tha ‘ne argá ke tha to metaniósis!
Ti mia mu les pos st’ alíthia me latrevis
Ki ute leptó den boris chória mu esí
metá se cháno ksafniká les ke me apofevgis
ma próseche den écho álli ipomoní
Giatí me tirannás, an de m’ agapás;
Ime sta ória, állo pia mi me ponás
mi me pedevis
An ise agápi alithiní pu tha kratísi mia zoí
Mi dósis ksaná aformés gia n’ aniksume pligés
an ise pséma, pes mu giatí me klinis sti dikí su filakí
ta ónira mu pápse pia na kes ke apó ti zoí mu vges
|