Αχ Δεσποινάκι, Δεσποινιώ,
μπαίνω στο δεύτερο στενό
κι από την πόρτα την παλιά,
μες στη δική σου αγκαλιά.
Στη γλάστρα δυο λουλούδια κεντημένα,
με πράσινη και άσπρη βελονιά,
εγώ που κλείνω τα εικοσιένα
κι εσύ που μπαίνεις στα δεκαεννιά.
Αχ Δεσποινάκι, Δεσποινιώ,
μπαίνω στο δεύτερο στενό
κι από την πόρτα την παλιά,
μες στη δική σου αγκαλιά.
Αχ Δεσποινάκι, Δεσποινιώ,
είναι τα χείλη σου τα δυο,
γαρουφαλάκια της αυλής,
κρύο νεράκι της πηγής.
Στη γλάστρα δυο λουλούδια κεντημένα,
με πράσινη και άσπρη βελονιά,
εγώ που κλείνω τα εικοσιένα
κι εσύ που μπαίνεις στα δεκαεννιά.
Αχ Δεσποινάκι, Δεσποινιώ,
μπαίνω στο δεύτερο στενό
κι από την πόρτα την παλιά,
μες στη δική σου αγκαλιά,
μες στη δική σου αγκαλιά.
|
Ach Despináki, Despinió,
beno sto deftero stenó
ki apó tin pórta tin paliá,
mes sti dikí su agkaliá.
Sti glástra dio luludia kentiména,
me prásini ke áspri veloniá,
egó pu klino ta ikosiéna
ki esí pu benis sta dekaenniá.
Ach Despináki, Despinió,
beno sto deftero stenó
ki apó tin pórta tin paliá,
mes sti dikí su agkaliá.
Ach Despináki, Despinió,
ine ta chili su ta dio,
garufalákia tis avlís,
krío neráki tis pigís.
Sti glástra dio luludia kentiména,
me prásini ke áspri veloniá,
egó pu klino ta ikosiéna
ki esí pu benis sta dekaenniá.
Ach Despináki, Despinió,
beno sto deftero stenó
ki apó tin pórta tin paliá,
mes sti dikí su agkaliá,
mes sti dikí su agkaliá.
|