|
Του φτιάξανε στα μέτρα του δωμάτιο
και το ‘βαψαν γαλάζιο να του ανήκει
και αυτός εκεί προστάτευε τους δίσκους του
και πλήρωνε αιώνια το νοίκι
Κάθε πρώτη του μηνός η πληρωμή
και δεν ήταν καν το φως μες στην τιμή
κάθε πρώτη του μηνός στα σκοτεινά
ορκιζόταν πως δε θα ’βγαινε ξανά
Αγάπησε τους τοίχους στο δωμάτιο
τους πότισε με δάκρυα κι ιδρώτα
τον έξω κόσμο άφησε στην τύχη του
και κλείδωσε παράθυρα και πόρτα
Κάθε πρώτη του μηνός η πληρωμή
και δεν ήταν καν το φως μες στην τιμή
κάθε πρώτη του μηνός στα σκοτεινά
ορκιζόταν πως δε θα ’βγαινε ξανά
Και μια πρώτη του μηνός
σπάει η οροφή
και τον έστειλε στα σύννεφα καρφί
κι όπως έφευγε κοιτούσε από ψηλά
το δωμάτιο ξενοίκιαστο ξανά
Και σκεφτόταν κάθε πρώτη του μηνός
τι ενοίκιο να θέλει ο ουρανός…
|
Tu ftiáksane sta métra tu domátio
ke to ‘vapsan galázio na tu aníki
ke aftós eki prostáteve tus dískus tu
ke plírone eónia to niki
Káthe próti tu minós i pliromí
ke den ítan kan to fos mes stin timí
káthe próti tu minós sta skotiná
orkizótan pos de tha ’vgene ksaná
Agápise tus tichus sto domátio
tus pótise me dákria ki idróta
ton ékso kósmo áfise stin tíchi tu
ke klidose paráthira ke pórta
Káthe próti tu minós i pliromí
ke den ítan kan to fos mes stin timí
káthe próti tu minós sta skotiná
orkizótan pos de tha ’vgene ksaná
Ke mia próti tu minós
spái i orofí
ke ton éstile sta sínnefa karfí
ki ópos éfevge kituse apó psilá
to domátio ksenikiasto ksaná
Ke skeftótan káthe próti tu minós
ti enikio na théli o uranós…
|
