|
Ήμουνα δώδεκα χρονών,
γέννημα θρέμμα των καιρών
Ότι είχα σκάσει απ’ τ’ αυγό
κι είπα στη μάνα μου θα βγω
Να δω τον κόσμο…
Έκλεισα τα δεκαοχτώ,
παράτησα το πατρικό.
Φίλους δεν είχα να σκεφτώ,
ξεμπέρδεψα με το στρατό
Και πήρα δρόμο…
Έβγαλα εισιτήριο μακρύ ταξίδι ξεκινά.
Κανείς δε φεύγει αληθινά, αν ότι τον πονά δεν το ξεχάσει.
Τρένο η ψυχή μυστήριο δεν κάνει στάση πουθενά,
Περνάει απάτητα βουνά ζητώντας μια γωνιά να ξαποστάσει…
Ως τα τριάντα είχα βρει
το βήμα μου μες τη ζωή
Ένιωσα λίγη σιγουριά,
μα κάτι μ’ έτρωγε βαθιά
Να συνεχίσω…
Πέρασα πόλεις και χωριά,
γνώρισα ανθρώπους και θεριά.
Γίναν τα χρόνια μου βαριά,
μα δε μου πήγαινε καρδιά
Να κάνω πίσω…
Έβγαλα εισιτήριο μακρύ ταξίδι ξεκινά.
Κανείς δε φεύγει αληθινά, αν ότι τον πονά δεν το ξεχάσει.
Τρένο η ψυχή μυστήριο δεν κάνει στάση πουθενά.
Περνάει απάτητα βουνά ζητώντας μια γωνιά να ξαποστάσει…
|
Ήmuna dódeka chronón,
génnima thrémma ton kerón
Όti icha skási ap’ t’ avgó
ki ipa sti mána mu tha vgo
Na do ton kósmo…
Έklisa ta dekaochtó,
parátisa to patrikó.
Fílus den icha na skeftó,
ksebérdepsa me to strató
Ke píra drómo…
Έvgala isitírio makrí taksídi ksekiná.
Kanis de fevgi alithiná, an óti ton poná den to ksechási.
Tréno i psichí mistírio den káni stási puthená,
Pernái apátita vuná zitóntas mia goniá na ksapostási…
Os ta triánta icha vri
to víma mu mes ti zoí
Έniosa lígi siguriá,
ma káti m’ étroge vathiá
Na sinechíso…
Pérasa pólis ke choriá,
gnórisa anthrópus ke theriá.
Ginan ta chrónia mu variá,
ma de mu pígene kardiá
Na káno píso…
Έvgala isitírio makrí taksídi ksekiná.
Kanis de fevgi alithiná, an óti ton poná den to ksechási.
Tréno i psichí mistírio den káni stási puthená.
Pernái apátita vuná zitóntas mia goniá na ksapostási…
|
