Όταν βγαίνει το φεγγάρι
πέφτουν στη σιωπή οι καμπάνες
και τ’ αδιάβατα δρομάκια
φανερώνονται
Όταν βγαίνει το φεγγάρι
θάλασσα τη γη σκεπάζει
κι η καρδιά νησάκι νιώθει
μες στο άπειρο
Με το ολόγιομο φεγγάρι
δεν διψάς για πορτοκάλια
θέλεις παγωμένα φρούτα
καταπράσινα
Όταν βγαίνει το φεγγάρι
κλαίνε με λυγμούς στις τσέπες
πρόσωπα εκατό και ίδια
τ’ ασημόφραγκα
|
Όtan vgeni to fengári
péftun sti siopí i kabánes
ke t’ adiávata dromákia
fanerónonte
Όtan vgeni to fengári
thálassa ti gi skepázi
ki i kardiá nisáki nióthi
mes sto ápiro
Me to ológiomo fengári
den dipsás gia portokália
thélis pagoména fruta
kataprásina
Όtan vgeni to fengári
klene me ligmus stis tsépes
prósopa ekató ke ídia
t’ asimófragka
|