Αρθούρε Ρεμπώ
απόψε θα μπω
στο μαύρο μεθυσμένο σου καράβι
μακριά ν’ ανοιχτώ
σε κύκλο φριχτό
που ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει
Αγγέλου γιασεμιά
σκόρπισες μέσα στην βρωμιά
κληρονομιά
για μας
κι εσύ παντοτινά
σε σταυροδρόμια σκοτεινά
το σατανά πολεμάς
Αρθούρε Ρεμπώ
το βράδυ θαμπό
και η πόρτα του παράδεισου κλεισμένη
κατάρα κι οργή
μοιράζουν την γη
και χέρι χέρι παν οι κολασμένοι
Αρθούρε Ρεμπώ
θα μπω στο μεθυσμένο σου καράβι
Αρθούρε Ρεμπώ
να δω ποια σπίθα σώθηκε κι ανάβει
|
Arthure Rebó
apópse tha bo
sto mavro methisméno su karávi
makriá n’ anichtó
se kíklo frichtó
pu o kósmos den bori na katalávi
Angélu giasemiá
skórpises mésa stin vromiá
klironomiá
gia mas
ki esí pantotiná
se stavrodrómia skotiná
to sataná polemás
Arthure Rebó
to vrádi thabó
ke i pórta tu parádisu klisméni
katára ki orgí
mirázun tin gi
ke chéri chéri pan i kolasméni
Arthure Rebó
tha bo sto methisméno su karávi
Arthure Rebó
na do pia spítha sóthike ki anávi
|