Το τελευταίο αντίο μου το `πες σε ένα πλοίο
πριν φύγεις γι ένα κόσμο ξένο και μακρινό
εκεί που θα σου λείπει κάθε χαρά και λύπη
κι αγέρας θα `χεις γίνει σ’ ένα μικρό στενό
Το τελευταίο αντίο το βρήκαμε γραμμένο
στους βίους των αγίων που ήταν αμαρτωλοί
που πείνασαν γι’ αγάπη που δίψασαν γι’ αγάπη
και περπατήσαν μόνοι ολόκληρη ζωή
Το τελευταίο αντίο μου το ‘πες απ’ το τρένο
πριν πας στην παγωμένη τη χώρα του χιονιά
εκεί που αναστενάζουν κι όσοι αγαπούν σου μοιάζουν
γιατί με τους αγγέλους είσαστε μια γενιά
Το τελευταίο αντίο το βρήκαμε γραμμένο
στους βίους των αγίων που ήταν αμαρτωλοί
που πείνασαν γι’ αγάπη που δίψασαν γι’ αγάπη
και περπατήσαν μόνοι ολόκληρη ζωή
|
To telefteo antío mu to `pes se éna plio
prin fígis gi éna kósmo kséno ke makrinó
eki pu tha su lipi káthe chará ke lípi
ki agéras tha `chis gini s’ éna mikró stenó
To telefteo antío to vríkame gramméno
stus víus ton agion pu ítan amartoli
pu pinasan gi’ agápi pu dípsasan gi’ agápi
ke perpatísan móni olókliri zoí
To telefteo antío mu to ‘pes ap’ to tréno
prin pas stin pagoméni ti chóra tu chioniá
eki pu anastenázun ki ósi agapun su miázun
giatí me tus angélus isaste mia geniá
To telefteo antío to vríkame gramméno
stus víus ton agion pu ítan amartoli
pu pinasan gi’ agápi pu dípsasan gi’ agápi
ke perpatísan móni olókliri zoí
|