Ανήμερα τη μέρα της αγάπης
ο νους μου ταξιδεύει στα παλιά
σε κάποια γειτονιά στη Σαλονίκη
που παίζαμε τον έρωτα κρυφά.
Και ήταν χρόνια τόσο ευτυχισμένα
γιατί είμασταν παιδιά ερωτευμένα
κι αν φύσαγε ο Βαρδάρης του Φλεβάρη
απ’ το χιονιά δεν παίρναμε χαμπάρι.
Ανήμερα τη μέρα της αγάπης
ανοίγει η πληγή μου η βαθιά
με κείνη την παλιά φωτογραφία
που βγήκαμε στον Πύργο αγκαλιά
Και ήταν χρόνια τόσο ευτυχισμένα
γιατί είμασταν παιδιά ερωτευμένα
κι αν φύσαγε ο Βαρδάρης του Φλεβάρη
απ’ το χιονιά δεν παίρναμε χαμπάρι.
|
Anímera ti méra tis agápis
o nus mu taksidevi sta paliá
se kápia gitoniá sti Saloníki
pu pezame ton érota krifá.
Ke ítan chrónia tóso eftichisména
giatí imastan pediá erotevména
ki an físage o Oardáris tu Flevári
ap’ to chioniá den pername chabári.
Anímera ti méra tis agápis
anigi i pligí mu i vathiá
me kini tin paliá fotografía
pu vgíkame ston Pírgo agkaliá
Ke ítan chrónia tóso eftichisména
giatí imastan pediá erotevména
ki an físage o Oardáris tu Flevári
ap’ to chioniá den pername chabári.
|