Μου δίνεις πίσω τα κλειδιά που σου `χα δώσει μια βραδιά
και μου δηλώνεις πως θα φύγεις να μ’ αφήσεις
με δυο φιλιά, μηχανικά, μου λες αντίο βιαστικά
και μου φορτώνεις μαύρες σκέψεις κι αναμνήσεις.
Το χτύπημα το δέχομαι δίχως να σ’ εμποδίσω
μα την καρδιά που σου `δωσα πώς θα την πάρω πίσω
του χωρισμού την κόλαση μπορεί να συνηθίσω
χωρίς καρδιά στα στήθια μου, για πες μου, πώς θα ζήσω.
Μου δίνεις πίσω τα κλειδιά και μου ανάβεις τη φωτιά
με κάνεις στάχτη κι ούτε δίνεις σημασία
το βρίσκεις εύκολο κι απλό, μα πες μου, σε παρακαλώ
πως θα χωρίσουν δυο καρδιές που γίναν μία.
|
Mu dínis píso ta klidiá pu su `cha dósi mia vradiá
ke mu dilónis pos tha fígis na m’ afísis
me dio filiá, michaniká, mu les antío viastiká
ke mu fortónis mavres sképsis ki anamnísis.
To chtípima to déchome díchos na s’ ebodíso
ma tin kardiá pu su `dosa pós tha tin páro píso
tu chorismu tin kólasi bori na sinithíso
chorís kardiá sta stíthia mu, gia pes mu, pós tha zíso.
Mu dínis píso ta klidiá ke mu anávis ti fotiá
me kánis stáchti ki ute dínis simasía
to vrískis efkolo ki apló, ma pes mu, se parakaló
pos tha chorísun dio kardiés pu ginan mía.
|