Στον κόσμο τον σημερινό,
πολλοί κοιτάζουνε μόνο τον εαυτό τους,
κι αν κάνουνε πως αγαπούν,
το κάνουνε για το συμφέρον το δικό τους,
κι αν κάνουνε πως αγαπούν,
το κάνουνε για το συμφέρον το δικό τους.
Σε όσους έκανα καλό,
όλοι, αχάριστα, φερθήκανε σ’ εμένα,
γι’ αυτό κι εγώ, μέσ’ στη ζωή,
εμπιστοσύνη πια δεν έχω σε κανένα,
γι’ αυτό κι εγώ, μέσ’ στη ζωή,
εμπιστοσύνη πια δεν έχω σε κανένα.
Κι αυτήν π’ αγάπησα πολύ,
ό,τι κι αν είχα στη ζωή της το `χα δώσει,
ήρθε η ώρα κι η στιγμή,
με τη σειρά της και αυτή να με πληρώσει,
ήρθε η ώρα κι η στιγμή,
με τη σειρά της και αυτή να με πληρώσει.
|
Ston kósmo ton simerinó,
polli kitázune móno ton eaftó tus,
ki an kánune pos agapun,
to kánune gia to simféron to dikó tus,
ki an kánune pos agapun,
to kánune gia to simféron to dikó tus.
Se ósus ékana kaló,
óli, achárista, ferthíkane s’ eména,
gi’ aftó ki egó, més’ sti zoí,
ebistosíni pia den écho se kanéna,
gi’ aftó ki egó, més’ sti zoí,
ebistosíni pia den écho se kanéna.
Ki aftín p’ agápisa polí,
ó,ti ki an icha sti zoí tis to `cha dósi,
írthe i óra ki i stigmí,
me ti sirá tis ke aftí na me plirósi,
írthe i óra ki i stigmí,
me ti sirá tis ke aftí na me plirósi.
|