Είναι βαριά η φανέλα της αγάπης
κι εσύ να τη φορέσεις δεν μπορείς
γιατί ποτέ δε θέλησες να μάθεις
να κλαις, να ξαγρυπνάς, να συγχωρείς.
Είναι βαριά του έρωτα η φανέλα
σου καίει το κορμί και την καρδιά
είναι μαζί και όνειρο και τρέλα
και δάκρυ και χαρά και μαχαιριά.
Δεν είναι η αγάπη παίξε γέλασε
κι εσύ την έχεις πάρει για παιχνίδι
γιατί κανείς ποτέ δε σε ξεγέλασε
και τη ζωή σου δε σου ‘κανε σκουπίδι.
|
Ine variá i fanéla tis agápis
ki esí na ti forésis den boris
giatí poté de thélises na máthis
na kles, na ksagripnás, na sigchoris.
Ine variá tu érota i fanéla
su kei to kormí ke tin kardiá
ine mazí ke óniro ke tréla
ke dákri ke chará ke macheriá.
Den ine i agápi pekse gélase
ki esí tin échis pári gia pechnídi
giatí kanis poté de se ksegélase
ke ti zoí su de su ‘kane skupídi.
|