|
Ήρθες στον δρόμο της ζωής μου για να με κάψεις
και την καρδιά μου, μες στα μαύρα να τηνε βάψεις,
τα δάκρυά μου κι οι καημοί να γίνουν φίδια
και να σου σκίσουν την καρδιά σαν δυο λεπίδια,
ήρθες και μου ‘δωσες να πιω το δηλητήριο
κι ήταν, για μένα, η αγάπη σου, μαρτύριο.
Όπου θα ‘σαι, θα θυμάσαι αυτά τα λόγια τα πικρά,
θα σου γίνουν εφιάλτες όπου κι αν βρίσκεσαι μακριά,
θα σου καίνε την καρδιά.
Ήρθες στον δρόμο της ζωής μου να με πληγώσεις
και την καρδιά που σ’ αγαπάει, να τη ματώσεις,
εγώ, αγάπη αληθινή μόνο ζητούσα,
που από χρόνια στην καρδιά μου λαχταρούσα,
μα βρήκα μόνο απονιά και την κακία σου
κι ήταν το ψέμα σου φριχτό κι η υποκρισία σου.
Όπου θα ‘σαι, θα θυμάσαι αυτά τα λόγια τα πικρά,
θα σου γίνουν εφιάλτες όπου κι αν βρίσκεσαι μακριά,
θα σου καίνε την καρδιά.
|
Ήrthes ston drómo tis zoís mu gia na me kápsis
ke tin kardiá mu, mes sta mavra na tine vápsis,
ta dákriá mu ki i kaimi na ginun fídia
ke na su skísun tin kardiá san dio lepídia,
írthes ke mu ‘doses na pio to dilitírio
ki ítan, gia ména, i agápi su, martírio.
Όpu tha ‘se, tha thimáse aftá ta lógia ta pikrá,
tha su ginun efiáltes ópu ki an vrískese makriá,
tha su kene tin kardiá.
Ήrthes ston drómo tis zoís mu na me pligósis
ke tin kardiá pu s’ agapái, na ti matósis,
egó, agápi alithiní móno zitusa,
pu apó chrónia stin kardiá mu lachtarusa,
ma vríka móno aponiá ke tin kakía su
ki ítan to pséma su frichtó ki i ipokrisía su.
Όpu tha ‘se, tha thimáse aftá ta lógia ta pikrá,
tha su ginun efiáltes ópu ki an vrískese makriá,
tha su kene tin kardiá.
|
