Όλα μου τα πάθη τα ‘φαγε η σκουριά
σαν τα καράβια τα παλιά,
λες κι είμαι βράχος θαλασσινός
σκάει επάνω μου ο καιρός.
Τρέλα μου, πάρε μπροστά να γίνει χαλασμός,
να ξηλωθεί ο ουρανός,
πάρε μπροστά και άσε τα παλιά,
πόσα ν’ αντέξει η καρδιά,
κλειστός ο κόσμος και μικρός,
αχ πάρε μπρος να γίνει χαλασμός.
Όλα μου τα πάθη τα ‘φαγε η σκουριά
κι έχω τα μάτια μου κλειστά,
βραδιάζει πάλι από νωρίς
νικάει ο χρόνος ή εμείς.
Τρέλα μου, πάρε μπροστά να γίνει χαλασμός,
να ξηλωθεί ο ουρανός,
πάρε μπροστά και άσε τα παλιά,
πόσα ν’ αντέξει η καρδιά,
κλειστός ο κόσμος και μικρός,
αχ πάρε μπρος να γίνει χαλασμός.
Όλα μου τα πάθη τα ‘φαγε η σκουριά
σαν τα καράβια τα παλιά,
λες κι είμαι βράχος θαλασσινός
σκάει επάνω μου ο καιρός.
|
Όla mu ta páthi ta ‘fage i skuriá
san ta karávia ta paliá,
les ki ime vráchos thalassinós
skái epáno mu o kerós.
Tréla mu, páre brostá na gini chalasmós,
na ksilothi o uranós,
páre brostá ke áse ta paliá,
pósa n’ antéksi i kardiá,
klistós o kósmos ke mikrós,
ach páre bros na gini chalasmós.
Όla mu ta páthi ta ‘fage i skuriá
ki écho ta mátia mu klistá,
vradiázi páli apó norís
nikái o chrónos í emis.
Tréla mu, páre brostá na gini chalasmós,
na ksilothi o uranós,
páre brostá ke áse ta paliá,
pósa n’ antéksi i kardiá,
klistós o kósmos ke mikrós,
ach páre bros na gini chalasmós.
Όla mu ta páthi ta ‘fage i skuriá
san ta karávia ta paliá,
les ki ime vráchos thalassinós
skái epáno mu o kerós.
|