Κάτω από τ’ αστέρια
στο χλωμό φεγγάρι
σιγουτραγουδάει
κάποιο παλληκάρι.
Τραγουδάει μόνο
της καρδιάς τον πόνο,
η αγάπη φταίει
που πονά και κλαίει.
Μια πληγή στα στήθια
έχει και πονάει,
φαίνεται στ’ αλήθεια
πως τρελά αγαπάει.
Τραγουδάει μόνο
της καρδιάς τον πόνο,
η αγάπη φταίει
που πονά και κλαίει.
Μέσα στην καρδιά του
ο καημός φωλιάζει
μια ψυχή θυμάται
και αναστενάζει.
Τραγουδάει μόνο
της καρδιάς τον πόνο,
η αγάπη φταίει
που πονά και κλαίει.
|
Káto apó t’ astéria
sto chlomó fengári
sigutragudái
kápio pallikári.
Tragudái móno
tis kardiás ton póno,
i agápi ftei
pu poná ke klei.
Mia pligí sta stíthia
échi ke ponái,
fenete st’ alíthia
pos trelá agapái.
Tragudái móno
tis kardiás ton póno,
i agápi ftei
pu poná ke klei.
Mésa stin kardiá tu
o kaimós foliázi
mia psichí thimáte
ke anastenázi.
Tragudái móno
tis kardiás ton póno,
i agápi ftei
pu poná ke klei.
|