Κέρνα με πόνε, κέρνα με
ποτήρια πικραμένα.
Τα στήθια από χολές,
απο λαχτάρες, συμφορές
είναι πια μαθημένα.
Κέρνα με πόνε, κέρνα με
ποτήρια πικραμένα
κι εγώ τα πίνω μαζεμένα.
Από παιδί με πίκρανε
αυτή η κοινωνία
και καταστάλαξε
μες στη φτωχή μου την καρδιά
τον πόνο η αγωνία
Κέρνα με πόνε, κέρνα με
ποτήρια πικραμένα
κι εγώ τα πίνω μαζεμένα.
Κέρνα με πόνε, κέρνα με
κι αν κλαίω μη σε νοιάζει
κι αν ξεχειλίσεις το γυαλί,
λίγο φαρμάκι πιο πολύ,
το πίνω δε με νοιάζει.
Κέρνα με πόνε, κέρνα με
ποτήρια πικραμένα
κι εγώ τα πίνω μαζεμένα.
|
Kérna me póne, kérna me
potíria pikraména.
Ta stíthia apó cholés,
apo lachtáres, simforés
ine pia mathiména.
Kérna me póne, kérna me
potíria pikraména
ki egó ta píno mazeména.
Apó pedí me píkrane
aftí i kinonía
ke katastálakse
mes sti ftochí mu tin kardiá
ton póno i agonía
Kérna me póne, kérna me
potíria pikraména
ki egó ta píno mazeména.
Kérna me póne, kérna me
ki an kleo mi se niázi
ki an ksechilísis to gialí,
lígo farmáki pio polí,
to píno de me niázi.
Kérna me póne, kérna me
potíria pikraména
ki egó ta píno mazeména.
|