Στ’ αλήθεια σου το λέω δε με νοιάζει,
αν έφυγες και πήγες μακριά
κι αν έμπλεξες με άλλον δεν πειράζει,
θέλω μονάχα να περνάς καλά
κι αν έμπλεξες με άλλον δεν πειράζει,
θέλω μονάχα να περνάς καλά.
Στον άλλονε τα κόλπα σου δεν κάνεις,
αυτά που μου ‘κανες τόσο καιρό,
στα συγχωρούσα και ‘λεγα δεν πειράζει
και σ’ αγαπούσα κι ακόμα σ’ αγαπώ,
στα συγχωρούσα κι έλεγα δεν πειράζει
και σ’ αγαπούσα κι ακόμα σ’ αγαπώ.
Κι αν βαρεθείς και θέλεις να γυρίσεις,
μη φοβηθείς κι αν έφταιξες εσύ,
έλα και πάλι, άραξε κοντά μου
και θα περνάμε μποέμικη ζωή,
έλα και πάλι, άραξε κοντά μου
και θα περνάμε μποέμικη ζωή.
|
St’ alíthia su to léo de me niázi,
an éfiges ke píges makriá
ki an éblekses me állon den pirázi,
thélo monácha na pernás kalá
ki an éblekses me állon den pirázi,
thélo monácha na pernás kalá.
Ston állone ta kólpa su den kánis,
aftá pu mu ‘kanes tóso keró,
sta sigchorusa ke ‘lega den pirázi
ke s’ agapusa ki akóma s’ agapó,
sta sigchorusa ki élega den pirázi
ke s’ agapusa ki akóma s’ agapó.
Ki an varethis ke thélis na girísis,
mi fovithis ki an éftekses esí,
éla ke páli, árakse kontá mu
ke tha pernáme boémiki zoí,
éla ke páli, árakse kontá mu
ke tha pernáme boémiki zoí.
|