Τ’ άστρα, με βρήκαν μόνο πάλι τ’ άστρα,
‘μπρός στα δικά σου σκαλοπάτια,
μ’ ένα παράπονο πικρό, να τραγουδώ, να τραγουδώ,
τ’ άστρα, θυμίσου μια βραδιά με τ’ άστρα,
τι δάκρυ έτρεχε στα μάτια σαν ορκιζόμαστε κι οι δυο,
να μ’ αγαπάς, να σ’ αγαπώ.
Εγώ, ποτέ μου δε θα ξεχάσω
τον όρκο που `χω κάνει
και δε θ’ αφήσω, μέσ’ στην καρδιά μου
να μπει αγάπη άλλη.
Τ’ άστρα, με βρήκαν μόνο πάλι τ’ άστρα,
‘μπρός στα δικά σου σκαλοπάτια,
μ’ ένα παράπονο πικρό, να τραγουδώ, να τραγουδώ.
Εγώ, ποτέ μου δε θα ξεχάσω
τον όρκο που `χω κάνει
και δε θ’ αφήσω, μέσ’ στην καρδιά μου,
να μπει αγάπη άλλη.
Τ’ άστρα, με βρήκαν μόνο πάλι τ’ άστρα,
‘μπρός στα δικά σου σκαλοπάτια,
μ’ ένα παράπονο πικρό, να τραγουδώ,
να τραγουδώ, να τραγουδώ.
|
T’ ástra, me vríkan móno páli t’ ástra,
‘brós sta diká su skalopátia,
m’ éna parápono pikró, na tragudó, na tragudó,
t’ ástra, thimísu mia vradiá me t’ ástra,
ti dákri étreche sta mátia san orkizómaste ki i dio,
na m’ agapás, na s’ agapó.
Egó, poté mu de tha ksecháso
ton órko pu `cho káni
ke de th’ afíso, més’ stin kardiá mu
na bi agápi álli.
T’ ástra, me vríkan móno páli t’ ástra,
‘brós sta diká su skalopátia,
m’ éna parápono pikró, na tragudó, na tragudó.
Egó, poté mu de tha ksecháso
ton órko pu `cho káni
ke de th’ afíso, més’ stin kardiá mu,
na bi agápi álli.
T’ ástra, me vríkan móno páli t’ ástra,
‘brós sta diká su skalopátia,
m’ éna parápono pikró, na tragudó,
na tragudó, na tragudó.
|