Μάγκα μου συμμορφώσου πια
και ασ’ αυτή τη βιόλα
και μη ζητάς καθημερινώς,
να μου τα παίρνεις όλα
και μη ζητάς καθημερινώς,
να μου τα παίρνεις όλα.
Θα ‘σουν βραβείο, φίλε μου,
αυτό δε σου τ’ αρνιέμαι,
αγάπα με πως σ’ αγαπώ,
να μη παραπονιέμαι,
αγάπα με πως σ’ αγαπώ,
να μη παραπονιέμαι.
Μια μέρα δεν επέρασε,
χωρίς να με πληγώσεις
κι όλο μου λες πως μ’ αγαπάς
και θα με στεφανώσεις
κι όλο μου λες πως μ’ αγαπάς
και θα με στεφανώσεις.
|
Mágka mu simmorfósu pia
ke as’ aftí ti vióla
ke mi zitás kathimerinós,
na mu ta pernis óla
ke mi zitás kathimerinós,
na mu ta pernis óla.
Tha ‘sun vravio, fíle mu,
aftó de su t’ arniéme,
agápa me pos s’ agapó,
na mi paraponiéme,
agápa me pos s’ agapó,
na mi paraponiéme.
Mia méra den epérase,
chorís na me pligósis
ki ólo mu les pos m’ agapás
ke tha me stefanósis
ki ólo mu les pos m’ agapás
ke tha me stefanósis.
|