Άγνωστη ξένη
Άνθρωπε γλέντα τη ζωή
Απόψε κούκλα μου
Άσε με να πεθάνω
Βαρβάκειο
Βαριά χτυπούν τα σήμαντρα
Βάστα καρδιά μου
Γιατί καλέ γειτόνισσα
Γιατί με κατατρέχετε
Γλεντάει ο Μάνθος
Γλυκοχαράζει ο Αυγερινός
Γόησσα μποέμισσα
Γύρνα μόνος μες στη νύχτα
Δε ζούμε εμείς οι μάγκες
Δεν πουλάω το ρολόι
Δίχως παλτό στη χειμωνιά
Δυο μάγκες μου τη στήσανε
Είμαι καθώς πρέπει άντρας
Είναι βαρύς ο πόνος μου
Εξεκίνησα ένα βράδυ
Εσύ που με ξεμυάλισες
Έχασα την αγάπη μου
Έχω ένα μπεγλέρι
Ζητιάνος
Η αλεπού
Η αχλάδα έχει πίσω την ουρά
Η δημαρχεία
Η παραμυθατζού
Η φωτιά
Ήθελα να μουνα πασάς
Θα κτίσω πύργο
Θα σε κάνω σύντροφό μου
Θα σε στεφανωθώ
Θα την γλεντήσω τη ζωή
Θα τραβήξω τα ποτήρια
Θέλω βαριά να κοιμηθώ
Κάθε καρυδιάς καρύδι
Καλογεράκι θα γενώ
Κάτσε φρόνιμα γκρινιάρα
Κρυφά να ξεκινήσουμε
Μάγισσα της Βαγδάτης
Μάγκα μου συμμορφώσου πια
Μάνα που με μεγάλωσες
Μανούλες που έχετε παιδιά
Μαύρα τα βλέπω κι άραχνα
Μεγάλωσες
Μες στης χήρας την ταβέρνα
Μες στο κελί μου ξάγρυπνος
Μες στου Μιστόκλη το τσαρδί
Μη μου πατάτε το ζωνάρι
Μην κάνεις την οσία
Μια βαλίτσα στο ένα χέρι
Μία παρά τέταρτο
Μια στεναχώρια
Μου στειλαν μια γαρουφαλιά
Μπατήρω σε συμμάζωξα
Μπεγλέρι και μαχαίρι
Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι
Να καεί το πελεκούδι
Να πεθάνεις άτακτη(Η σουπιά)
Ο ανάπηρος
Ο καινούργιος έρωτάς μου
Ο καπετάνιος
Ο μάγκας ο Λευτέρης
Ο Μαθιός
Ο Νικόλας ο ψαράς
Ο ντουνιάς με κατακρίνει
Ο πόνος μιας κοπέλας
Ο Σταύρακας
Ο φτωχομπεκρής
Ο Χάρος μπήκε, μπήκε στην αυλή
Ο χάρος πλησιάζει
Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει
Οι αλυσίδες
Όμορφη Θεσσαλονίκη
Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις
Όπου άνθρωπος κακία
Πάψτε να κλαίτε μάτια μου
Πετονιές
Πέφτουν της βροχής οι στάλες
Πλήγωσέ με όσο θέλεις
Πόσα ποτήρια ξέχειλα
Σε διώξαν απ την Κοκκινιά
Σπάσ τα, γκρέμισ τα κυρά μου
Στης φυλακής τον ίσκιο
Στον τόπο που γεννήθηκα
Τ όνομά μου θα σου δώσω
Τα μαύρα ρούχα
Τα μυαλά σου και μια λίρα
Τα ναυάγια
Τα ορφανά
Τέτοια ζωή
Τη μοίρα μου την είδα
Τι σου κάνω και θυμώνεις
Τι το θελα να μπλέξω
Το αγκάθι
Το αμαρτωλό σου σώμα
Το πικραμένο αγόρι
Το πιτσιρικάκι
Το στεφάνι πετώ μες στη φωτιά
Τον μπαγλαμά μου έσπασα
Τρικαλινή παλιά μου αγάπη
Φέρτε μια κούπα με κρασί
Φτωχή καρδιά πως δε λυγίζεις
Χάλασε ο κόσμος, χάλασε
Χτύπα με μοίρα, χτύπα με
