Αααααααααααααααχ
Μανταλένα, Μανταλένα μου μικρή
μας εχώρισε η μοίρα η σκληρή
Μανταλένα, Μανταλένα μου μικρή
μας εχώρισε η μοίρα η σκληρή
και ο πόνος που βαραίνει την ψυχή
στην ξενιτιά, στην ξενιτιά
με σπαραγμό σε νοσταλγώ κάθε βραδιά
στην ξενιτιά, στην ξενιτιά
με σπαραγμό σε νοσταλγώ κάθε βραδιά
Αααααααααααααααχ
Βράδυ πρωί, μαύρη ζωή μακριά σου ζω
Μανταλένα, Μανταλένα,
Μανταλένα, δε σε ξεχνώ
Μανταλένα, Μανταλένα,
Μανταλένα, δε σε ξεχνώ.
Αααααααααααααααχ
Μανταλένα περιμένω τη στιγμή
ν’ αγκαλιάσω το γλυκό σου το κορμί
Μανταλένα περιμένω τη στιγμή
ν’ αγκαλιάσω το γλυκό σου το κορμί
να μου φύγουνε οι πίκρες κι οι καημοί
στην ξενιτιά, στην ξενιτιά
βαθιά πονώ μα πού να βρω παρηγοριά
στην ξενιτιά, στην ξενιτιά
βαθιά πονώ μα πού να βρω παρηγοριά.
Αααααααααααααααχ
Βράδυ πρωί, μαύρη ζωή μακριά σου ζω
Μανταλένα, Μανταλένα,
Μανταλένα, δε σε ξεχνώ
Μανταλένα, Μανταλένα,
Μανταλένα, δε σε ξεχνώ.
Αααααααααααααααχ
|
Aaaaaaaaaaaaaaach
Mantaléna, Mantaléna mu mikrí
mas echórise i mira i sklirí
Mantaléna, Mantaléna mu mikrí
mas echórise i mira i sklirí
ke o pónos pu vareni tin psichí
stin ksenitiá, stin ksenitiá
me sparagmó se nostalgó káthe vradiá
stin ksenitiá, stin ksenitiá
me sparagmó se nostalgó káthe vradiá
Aaaaaaaaaaaaaaach
Orádi pri, mavri zoí makriá su zo
Mantaléna, Mantaléna,
Mantaléna, de se ksechnó
Mantaléna, Mantaléna,
Mantaléna, de se ksechnó.
Aaaaaaaaaaaaaaach
Mantaléna periméno ti stigmí
n’ agkaliáso to glikó su to kormí
Mantaléna periméno ti stigmí
n’ agkaliáso to glikó su to kormí
na mu fígune i píkres ki i kaimi
stin ksenitiá, stin ksenitiá
vathiá ponó ma pu na vro parigoriá
stin ksenitiá, stin ksenitiá
vathiá ponó ma pu na vro parigoriá.
Aaaaaaaaaaaaaaach
Orádi pri, mavri zoí makriá su zo
Mantaléna, Mantaléna,
Mantaléna, de se ksechnó
Mantaléna, Mantaléna,
Mantaléna, de se ksechnó.
Aaaaaaaaaaaaaaach
|