Μία πίπα φιλντισένια
και μια μαύρη ταμπακιέρα
ήταν δώρα στην γιορτή μου
που μου έστειλες εσύ
και ένα σημειωματάκι
που μου γράφεις με αγάπη
σου τα στέλνω να θυμάσαι
ότι ζήσαμε μαζί
Όταν έβγαζα τσιγάρο
απ’ τη μαύρη ταμπακιέρα
ή απ’ την πίπα σαν τραβούσα
σε σκεφτόμουν συνεχώς
ένας πόνος με χτυπούσε
στην καρδιά μου δυνατός
κάθε ρουφηξιά και δάκρυ
ήταν κι αναστεναγμός
Τώρα πια τι να τα κάνω
αφού έχασα εσένα
θα τα πάρω να τα κάψω
σε ένα έρημο δεντρί
γιατί όσο θα καπνίσω
δε θυμάμαι και δακρύζω
και στο νου τα περασμένα
μου `ρχονται κάθε στιγμή
|
Mía pípa filntisénia
ke mia mavri tabakiéra
ítan dóra stin giortí mu
pu mu éstiles esí
ke éna simiomatáki
pu mu gráfis me agápi
su ta stélno na thimáse
óti zísame mazí
Όtan évgaza tsigáro
ap’ ti mavri tabakiéra
í ap’ tin pípa san travusa
se skeftómun sinechós
énas pónos me chtipuse
stin kardiá mu dinatós
káthe rufiksiá ke dákri
ítan ki anastenagmós
Tóra pia ti na ta káno
afu échasa eséna
tha ta páro na ta kápso
se éna érimo dentrí
giatí óso tha kapníso
de thimáme ke dakrízo
ke sto nu ta perasména
mu `rchonte káthe stigmí
|