|
Μόνα φεύγουν τα πουλιά
όταν πιάνουν τα κρύα
είχα κάποτε φιλιά
τώρα ησυχία,
μόνος έμεινα κι εγώ
μια καρδιά που σ’αγαπούσε
στάλα στάλα το ποτό
μάλωσε τον εαυτό
που πολλά ζητούσε.
Αυτά του είπα κι εγώ
αυτά μου είπε και ο πόνος
αυτός που αγαπάει βαθιά
στο τέλος μένει μόνος
Μόνα φεύγουν τα πουλιά
όταν πιάνουν τα κρύα
είχα κάποτε φιλιά
τώρα ησυχία.
Μόνα πέφτουν τα φτερά
απ’την πλάτη των αγγέλων
να βρουν οι άνθρωποι χαρά
για το άγριο μέλλον.
Μόνος είδα τον Θεό
μια βραδιά με καταιγίδα
και πρωτού διαλυθώ
είχα πει ότι θα ‘ρθω
και άλλαξα παρτίδα.
Αυτά του είπα κι εγώ
αυτά μου είπε και ο πόνος
αυτός που αγαπάει βαθιά
στο τέλος μένει μόνος
Μόνα φεύγουν τα πουλιά
όταν πιάνουν τα κρύα
είχα κάποτε φιλιά
τώρα ησυχία.
|
Móna fevgun ta puliá
ótan piánun ta kría
icha kápote filiá
tóra isichía,
mónos émina ki egó
mia kardiá pu s’agapuse
stála stála to potó
málose ton eaftó
pu pollá zituse.
Aftá tu ipa ki egó
aftá mu ipe ke o pónos
aftós pu agapái vathiá
sto télos méni mónos
Móna fevgun ta puliá
ótan piánun ta kría
icha kápote filiá
tóra isichía.
Móna péftun ta fterá
ap’tin pláti ton angélon
na vrun i ánthropi chará
gia to ágrio méllon.
Mónos ida ton Theó
mia vradiá me kategida
ke protu dialithó
icha pi óti tha ‘rtho
ke állaksa partída.
Aftá tu ipa ki egó
aftá mu ipe ke o pónos
aftós pu agapái vathiá
sto télos méni mónos
Móna fevgun ta puliá
ótan piánun ta kría
icha kápote filiá
tóra isichía.
|
